Opinie: De schaduw van de gemeenteraadsverkiezingen

Op 14 oktober 2012 trekken wij naar de stembus om een nieuw gemeentebestuur te kiezen. Deze verkiezingen werpen nu al hun schaduw vooruit. Na de stembusslag van 13 juni 2010, met de N-VA als grote triomfator, kijken de traditionele partijen met een bang hart naar de komende gemeenteraadsverkiezingen.

Vooral bij de CD&V zit de schrik er diep in. In 2006 maakte de CD&V bij de gemeenteraadsverkiezingen nog een goede beurt. Dankzij haar kartel met de N-VA bleven de christendemocraten de leidende partij in de meeste lokale besturen.

CD&V profiteert

Het was vooral de CD&V die profiteerde van de kartelformule. In de gemeenten waar CD&V en N-VA samen een lijst vormden, leverden de christendemocraten de meeste kandidaten. De N-VA was toen nog een kleine, slecht gestructureerde partij met kandidaten met weinig ervaring.

De CD&V daarentegen was een goed georganiseerde partij met ervaren kandidaten die konden terugvallen op een grote achterban binnen de vele christelijke socio-culturele organisaties. In die gemeenten waar CD&V en N-VA een kartel vormden behaalden ze door de band uitstekende resultaten. Het waren echter de christendemocraten die met het gros van de verkozenen en de uitvoerende mandaten gingen lopen.

Vlaming in de kou

Ondertussen is de politieke situatie grondig gewijzigd. Op federaal niveau liep het kartel CD&V/N-VA op de klippen. Als gevolg daarvan zal de N-VA in de meeste Vlaamse gemeenten een afzonderlijke lijst voor gemeenteraadsverkiezingen indienen. Doordat de N-VA inmiddels is uitgegroeid tot de grootste partij van Vlaanderen kunnen de plaatselijke N-VA besturen hierbij rekenen op de ondersteuning van een stevig uitgebouwd partijapparaat.

Verder zijn er natuurlijk de aanslepende onderhandelingen voor de vorming van een federale regering. De CD&V heeft, na lang getalm, besloten om zonder de grootste partij van Vlaanderen gesprekken te voeren die moeten leiden tot een nieuwe, federale bestuursploeg. De schrik voor nieuwe verkiezingen, de druk van haar machtige vakbondsvleugel en de lokroep van enkele ministermandaten hebben de CD&V overstag doen gaan.

De N-VA weigerde om op basis van de nota Di Rupo verder te onderhandelen omdat dit enkel kan leiden tot een zoveelste typisch "Belgisch" compromis, een onsamenhangend akkoord zonder de noodzakelijke structurele ingrepen waarbij vooral de Vlaming het gelag zal van betalen.

De recente ontwikkelingen tonen dat al aan. De onderhandelaars verkopen in ware triomfsfeer een akkoord over BHV waarbij we de facto de zes faciliteitengemeenten verliezen. Het wordt ons zelfs verkocht als een overwinning voor Vlaanderen. Een overwinning die we ongetwijfeld zullen moeten compenseren. Het ‘historisch’ akkoord over de financieringswet maakt ons jaarlijks al honderden miljoenen euro’s armer. En dan moeten de sociaal-economische dossiers nog op de tafel van de onderhandelaars komen.

De Vlaamse kiezer staat door de huidige gang van zaken in de kou, er wordt nauwelijks rekening gehouden met het signaal dat hij op 13 juni 2010 gegeven heeft. Opnieuw is er al sprake van om te regeren met een Vlaamse minderheid in de federale regering. De lessen van de vorige regering vallen bij de onderhandelaars duidelijk in dovemans oren.

Bij  gemeenteraadsverkiezingen kiest men de politici die de komende 6 jaar de gemeente moeten besturen. Het staat echter nu reeds als een paal boven water dat vele burgers deze verkiezingen zullen aangrijpen om hun ongenoegen over de huidige gang van zaken  op het federale niveau te uiten wat zal leiden tot een zware aderlating bij de traditionele partijen.

Blik op de toekomst gericht

Ook de Merelbeekse N-VA zal voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012 een eigen lijst indienen. De gebeurtenissen op het federale niveau spelen  ook de plaatselijke N-VA in de kaart.

De Merelbeekse N-VA heeft echter nog meer troeven. In Merelbeke heeft het Vlaams-nationalisme altijd een stevige voedingsbodem gehad. Sinds de fusie van de gemeenten in 1976 hebben de Vlaams-nationalisten steeds deel uitgemaakt van de bestuursmeerderheid. Bij de federale verkiezingen van vorig jaar behaalde de N-VA bijna 30% van de stemmen in het kanton Merelbeke en liet daarmee Open VLD en CD&V ver achter zich (respectievelijk 21% en 14%).

De lijst waarmee de plaatselijke N-VA naar de kiezer zal trekken zal ervaring koppelen aan vernieuwing en verjonging. Gewezen burgemeester Guido Mortier en ex-schepen Rik De Vis zullen de speerpunten worden van de N-VA lijst. Daar waar de traditionele partijen vooral de kaart van de gevestigde namen zullen trekken, zal de Merelbeekse N-VA stevige kansen bieden aan nieuwe en jonge gezichten.

Het huidige politieke klimaat en de dynamiek van de plaatselijke N-VA afdeling zouden de plannen van de traditionele partijen voor het vormen van een nieuwe bestuursploeg na de komende gemeenteraadsverkiezingen wel eens flink kunnen doorkruisen.

Ivan Eeckhout
Voorzitter N-VA Merelbeke