Paul Martens schrijft 'Het verhaal van het Liedermeerspark'

Paul Martens was jarenlang een boegbeeld van de VU in Merelbeke en gedurende twintig jaar als eerste schepen bevoegd voor o.m. openbare werken, ruimtelijke ordening en leefmilieu. Hij heeft tot ver buiten Merelbeke naam gemaakt met zijn bijzondere plannen van aanleg tot bescherming van de open ruimte.

In Merelbeke zijn dat de Scheldevallei, het Gentbos en omgeving en de Makegemse bossen. Hij wordt ook wel eens ‘de vader van het Liedermeerspark’ genoemd omdat dit onder zijn impuls is tot stand gekomen. Onder de titel ‘Het verhaal van het Liedermeerspark‘ heeft hij nu de wordingsgeschiedenis van dat park te boek gesteld.In zijn inleiding verwoordt hij het waarom daarvan als volgt.

Het Liedermeerspark, gelegen tussen de dichtbevolkte Merelbeekse wijk Flora en de industrie op de Gentse oever van de Bovenschelde, groeide in het laatste kwart van de 20^e eeuw geleidelijk uit van een marginaal landbouwgebied tot een mooi natuurpark van 25 ha vandaag.

Met de aanleg van dit park, in een voorstedelijke omgeving, heb ik een persoonlijke bijdrage willen leveren aan de pogingen om ons dichtbevolkte en dichtbebouwde Vlaanderen wat groener te maken. Het was een droom die in mij stilaan gegroeid is in de jaren 1968-1976 en die ik kon waar maken als schepen van Merelbeke van 1977 tot 1997.

Vandaag wordt van het Liedermeerspark dankbaar gebruik gemaakt door wandelaars, joggers, recreatieve fietsers en hengelaars, door jonge gezinnen met kinderen, grootouders met kleinkinderen en door mensen van elke leeftijd tijdens zonnige dagen het hele jaar door.

Het stemt mij in mijn oude dag gelukkig dat de mensen ervan genieten.

Het heeft echter veel moeite en geduld gekost om dit tot stand te brengen. Zoals zo vaak stonden ook hier, tussen droom en daad, allerlei bezwaren in de weg en er moesten heel wat moeilijkheden en ook tegenwerking overwonnen worden.

Als ik die droom uiteindelijk heb kunnen waar maken is dit te danken aan het feit dat ik twintig jaar aan een stuk schepen van ruimtelijke ordening en milieubeleid ben geweest in Merelbeke. En dat kon ik maar door deel te nemen aan de gemeenteverkiezingen en via de kiezer voldoende invloed te verwerven om te kunnen doen wat ik gedaan heb. Zo werkt onze democratie nu eenmaal.

Het verhaal van die twintig jaar werk en strijd voor het Liedermeerspark kan U hierna lezen. Het geeft de objectieve feiten weer, maar ook mijn persoonlijke kijk op de dingen. Er zit dus een stuk lokale politieke geschiedenis van Merelbeke in verweven, zoals die zich afspeelde in het laatste kwart van de twintigste eeuw.

Ik heb dit verhaal willen neerschrijven omdat het duidelijk maakt waarom het zo moeilijk is om vandaag de dag nog zoiets te realiseren. Waarom er in ons dichtbevolkte Vlaanderen nog zo weinig openbare parken en bossen van enige omvang worden aangelegd, terwijl ze zo broodnodig zijn voor het welzijn van onze steeds meer stedelijk levende bevolking.