Rodeland: Waarom geen erkenning als landschapspark?

De samenwerkingsovereenkomst voor het landschapsproject Rodeland met de gemeenten Gavere, Melle, Oosterzele en Merelbeke moet dringend een tandje bijsteken. Een verscherpte integrale visie dringt zich op. De veertien doelstellingen staan in de startblokken maar zijn te vrijblijvend opgevat en leveren realisaties op die te versnipperd zijn en vertonen een gebrek aan een structurele samenhang.

Een erkenning door Vlaanderen als ‘Landschapspark’ zou het draagvlak en de identiteit van het project Rodeland bij onze bevolking versterken. Door deze erkenning krijgt ook de werking en de realisatie van de projecten een soliede financiering. Om het label ‘Landschapspark’ te bekomen vragen wij met aandrang dat ook de landelijke dorpen van Rodeland met hun typische ‘dorpse kwaliteiten’ en de Scheldevallei als drager van het ‘waterlandschap’ met de volledige beekvalleien van de Gondebeek, Molenbeek, Driebeek en de Melsenbeek worden opgenomen in de afbakening van het plangebied. De grote verwevenheid in Rodeland van natuur, bos, land- en tuinbouw, kouter- en kasteeldorpen en erfgoed zijn een grote troef voor de erkenning als ‘Landschapspark’.

De N-VA vraagt dat de opmaak van een dossier met erkenning als ‘Landschapspark’ wordt aangebracht bij de partners.

Daarbij belet het opzet van het landschapsproject Rodeland geenszins dat wij als gemeente een’ RUP Driesbeekvallei’ uitwerken. Het kan de grootste ‘Groene corridor’ als Regionaal bos ten zuiden van Gent slechts versterken als groene bouwsteen ervan. Waarop wacht het schepencollege?