Een verhaal zonder einde

Ik dacht aan ‘a never ending story’ als titel, maar toen werd ik bewust dat ik al meerdere keren Engelse titels heb gebruikt, terwijl onze Vlaamse taal zo mooi is. We zouden een beetje meer chauvinisme aan de dag moeten leggen, net zoals de Fransen, en al die Engelse woorden en uitdrukkingen vervangen door keurig Nederlands. Vandaar ‘een verhaal zonder einde’

Een formatie zonder einde

Na alle voorgaande pogingen en de laatste démarche van het socialistische duo, Magnette en Rousseau, moet het toch wel overduidelijk zijn dat een regering met PS en N-VA een onmogelijke opdracht is. Bart De Wever is altijd wel bereid om te onderhandelen en openingen te zoeken, maar partijvoorzitter Magnette wil enkel een regeerakkoord volgens zijn ideologie, en dat is zo ver mogelijk van iedere visie die nog maar aan rechts doet denken.
De drie wijzen willen toch nog opnieuw de optie PS-N-VA mee in beraad nemen. Dit is zelfs niet meer lachwekkend, het maakt mij ontzettend boos. 
Wat men zou kunnen doen is met N-VA, CD&V, Open VLD en SPA een bondige beleidsnota maken met daarin een aantal zaken die voor ons Vlamingen moeten deel uitmaken van een regeerakkoord en een aantal dingen die onbespreekbaar zijn. Vervolgens kan MR zien wie aan Waalse kant mee in die boot wil stappen, en dat zou bijvoorbeeld CDH kunnen zijn, om vervolgens met hen eenzelfde oefening te maken, en ten slotte een onderhandelingsronde te starten en zien waar men uitkomt.
Laat ons nu eens tonen in dit gekke land dat wij de meerderheid zijn en dat wij dit Belgenland al jaren boven water houden met een sterke economie. Magnette is als een OCMW klant die op de gemeente komt vertellen hoe die bestuurd moet worden. De man acht zich ‘incontournable’ wat hij niet is, maar Wallonië is failliet zonder Vlaanderen, en dat laatste is geen verzinsel maar een feit.
De andere en betere optie is dat wij, Vlamingen, duidelijk maken dat het huidige federale België voorbij is en binnen het Vlaamse Parlement ons volledige autonomie, inclusief het innen van alle belastingen toe eigenen, en laat de Walen dan maar eens komen praten over hoe het verder moet.  Wij hebben geen behoefte aan transfers en een financieringswet, zij wel. De geldkraan dichtdraaien is altijd het beste middel om snel tot akkoorden te komen. De banken doen het voortdurend met niet solvabele klanten en meestal zit er binnen de kortste keren een crisismanager op de stoel van de bedrijfsleider en wordt het bedrijf snel hervormd. Soms moeten de boeken worden neergelegd, maar ook dat kan in het geval van België. Er liggen in vele laden al alternatieven met vele keuzemogelijkheden over hoe de vergissing van 1830 kan opgesplitst worden. Er zijn zelfs opiniepeilingen gehouden en daaruit weten we ondermeer dat de Belgische Luxemburgers hun toekomst graag samen zien met het groothertogdom.
Maak dus een einde aan deze formatie, want we hebben geen behoefte aan nogmaals 24 saaie afleveringen van dit onzinverhaal, maar laat er ons een gelukkig einde aan breien en samen zingen ‘Vaarwel België, rust in vrede’.

Een standpunt zonder einde

Voor alle duidelijkheid, beste lezer, ik ben een N-VA militant en Vlaams Belang is een andere partij waar ik mij niet toe aangetrokken voel. Wel ben ik altijd een tegenstander geweest van het cordon sanitaire en wel vind ik dat wij vandaag, met het “vernieuwde’ Vlaams Belang, eerder moeten proberen samen te werken dan bij elkaar proberen kiezers af te snoepen. De enige winnaars van dat spel zijn de traditionele partijen en op federaal niveau de PS en MR. 
Communicatie is zo belangrijk, en jammer genoeg zie ik bij ons fouten opduiken, terwijl Tom Van Grieken steeds beter wordt in zijn communicatietechniek.
Hebt u dat stukje op VTM ook gezien? Naar aanleiding van de laatste peiling, waar de posities van beide partijen stabiel bleven, met Vlaams Belang 27% en wij 20%, vroeg de journalist naar een reactie van Bart De Wever. Na een perfecte openingszin kon Bart de verleiding niet weerstaan om nogmaals te herhalen dat een stem voor Vlaams Belang een verloren stem is. Ik weet niet wie vandaag de communicatie expert is bij onze partij, maar die man of vrouw moeten ze zo snel mogelijk de laan uitsturen. 
Tom, die in de studio zat, gaf wel de juiste repliek door te stellen dat zij wel impact hebben gehad op dossiers zoals ‘Marrakech’ en ‘rekeningrijden’ en dat de peiling hoopvol is voor het Vlaams-Nationalisme, maar dat onze partij zich dan wel tegen 2024 wat moet herpakken. 
Deze momenten van foute communicatie kosten ons kiezers en dit soort standpunten moeten we dan ook beëindigen en vervangen. 
Vlaams Belang scoort omdat ze standpunten kunnen innemen waarop ze tot hiertoe nooit op afgerekend worden. Maar het voornaamste doel van beide partijen is identiek, namelijk minder België en meer Vlaanderen, en als het kan een Vlaanderen zonder België. Vanuit dat standpunt moeten we onze communicatie ontwikkelen en liefst in fluisterstil overleg met de andere.

Een coronacrisis zonder einde?

Na drie maanden lockdown, sociaal moeilijk maar vooral een economische ramp, worden de touwtjes redelijk snel gelost. Alles, met uitzondering van grote evenementen, komt opnieuw tot leven, zij het met de nodige aanpassingen en beperkingen. 
We zien jammer genoeg ook dat er regelmatig asociale benden betoogleeglopers ieder briesje aangrijpen om in grote groepen de straat op te komen en daarbij alle regels van preventie aan hun laars te lappen. De bestuurders van dit land hebben de moed niet om tegen dat soort gedrag streng op te treden. Bovendien worden die groepen steeds gevolgd door een nog gevaarlijker bende, de verniel- en plundercriminelen. Zodra de politie tegen dat tuig veel te zachtmoedig optreedt, is dat ‘politiegeweld’ dan weerom een reden om opnieuw te betogen. Een betoogstraatje zonder einde. 
Het resultaat van dat soort asociaal gedrag is meestal een heropflakkering van de pandemie. Het zal niet lang meer duren voor we jammer genoeg ook in ons land opnieuw een toename zien van het aantal besmettingen, zoals dat reeds het geval is in bijvoorbeeld Duitsland. Dat land heeft echter de crisis tot hiertoe behoorlijk goed aangepakt, terwijl bij ons het Wilmèsclubje er een grote klucht van heeft gemaakt.
Even terzijde, heeft iemand onder u de goedheid mij te verduidelijken waarom Wilmès in de populariteitspoll in Vlaanderen van de 22e naar de 8e plaats is opgeschoven? In een andere poll las ik dat in België 71% van de ondervraagden er geen probleem mee hebben indien er een tweede lockdown komt. Waren die ondervraagden misschien allemaal uitkeringsgerechtigden? 
Word ik nu echt oud, of mag ik zeggen dat de wereld een beetje gek wordt? Of is dat een neveneffect van Corona?
Eén ding weet ik wel, de organisatoren en toeleveranciers van de evenementensector zoeken beter een andere job, want het Coronastraatje is nog verre van het einde.

Dit artikel is een persoonlijke opinie van de schrijver en is geen officieel N-VA partijstandpunt.