U bent hier
Sinterklaas komt niet uit Spanje
Jarenlang werden wij er ieder jaar aan herinnerd dat Sinterklaas in december met de stoomboot uit Spanje kwam. Vandaag is het bewezen dat dit niet zo is. Sinterklaas komt uit de Wetstraat, niet met een stoomboot maar met een klein roeibootje, waar niet veel lekkers aan boord is en waar de kleine cadeautjes bovendien veel te duur zijn.
Zeven kleine kabouters
Om het toch een beetje positief te houden kunnen we best over deze nieuwe regering praten alsof het een sprookje zou zijn.
Deze regering bestaat uit zeven kaboutertjes, net zoals bij Sneeuwwitje. Het grootste kaboutertje heeft 20 zetels in de Kamer en dat dank zij de ondemocratische zetelverdeling, want in stemmen vertegenwoordigt kabouter Paul slechts 600.000 kiezers. De kleinste kabouter, Almaci, en dat is ook letterlijk de kleinste, heeft slechts negen zetels in de Kamer, en de hoofdkabouter, Alexander, twaalf.
Door al hun zeteltjes bij elkaar te leggen kan dit kabouterclubje de twee grootste partijen van het land, die samen 1,9 miljoen kiezers en 43 zetels vertegenwoordigen, uit het beleid houden. In kabouterland België heet zoiets democratie.
Ze hebben er iets meer dan 600 dagen over gedaan om tot die nieuwe regering te komen, sedert de val van de vorige, en daarvan zijn er meer dan 500 dagen gebruikt om continu te vertellen wie het met wie niet wou doen.
Uiteindelijk is het nieuwe clubje opgericht in ongeveer 40 dagen waarvan 35 met slaande ruzie en vervolgens 5 om een regeerakkoord in elkaar te knutselen, een begroting, nu ja als je het zo wil noemen, te becijferen en ten slotte het belangrijkste, de snoeppostjes te verdelen.
Eén van de kabouters heeft wel literaire kwaliteiten, want hun boodschappen naar het plebs toe klinken poëtisch. Er komt een nieuwe manier van aan politiek doen, en daarover hebben de kabouters een boekje geschreven.
Een saai boekje van 83 pagina’s
Het is niet echt aan te raden om het regeerakkoord te lezen, want je krijgt er gegarandeerd hoofdpijn van, althans dat is wat mij gisteravond te beurt viel.
Veel pagina’s zijn gevuld met onderwerpen die behoren tot de EU bevoegdheid of de regionale en vertellen dus niets over het federale beleid. Sommige federale beleidslijnen zijn vage, haast sloganeske beschrijvingen die vooral zeer wazig zijn en ons dus niet veel wijzer maken over wat deze regering op dat vlak wel effectief zal gaan doen.
Het belangrijke pensioenplan, u weet wel 1500€ voor iedereen, is geniepig. In de tekst staat wel degelijk netto, maar nog voor de eedaflegging bij de koning was er al een tweet van Bouchez die het had over brutto. Dit lijkt op een vervolgverhaal in het ruziestraatje. Bovendien krijgen enkel de gepensioneerden met een volledige loopbaan van 45 jaar deze aanpassing, wat dus neerkomt op ongeveer 20% van wie ‘geniet’ van zijn/haar pensioentje.
Twee dingen staan er overduidelijk in en dat zijn het stemrecht van 16-jarigen voor de EU-verkiezingen en het klimaatdoel om tegen 2030 de CO2 uitstoot met 55% te verminderen en tegen 2050 klimaatneutraal te zijn.
Het spijt me voor de 16-jarigen maar dat stemrecht is ronduit belachelijk. Weinigen op die leeftijd hebben echt interesse in politiek en dat is dus weerom een liberaal-progressieve wetswijziging die geen nut heeft. Het andere punt is echt schrikwekkend en een rechtstreekse aanval op het N-VA standpunt binnen de Vlaamse regering.
Kortom, laat alle bla bla uit het boekje en je kan het regeerprogramma netjes neerschrijven op een A4’tje, dat leesbaar wordt zonder migraineaanval.
Het bootje van Sinterklaas heeft zeelui aan boord
Toen ik de samenstelling van de regering onder ogen kreeg, moet ik toegeven dat er wel goed is over nagedacht bij velen, zeker langs Vlaamse kant. De CD&V haalt Financiën binnen en zet er een man op die zijn vak goed zou moeten kennen, Van Peteghem als doctor in de economie, is een man die op dat departement goed moet kunnen presteren. Ook het wit konijn van Vooruit, Frank Vandenbroucke op Volksgezondheid, is een man met veel hogere competenties dan Maggie en die bovendien geen Wilmès-figuur zal slaan indien hij een presentatie moet geven.
De groene minister van Energie, Tinne Van der Straeten, heeft een grondige kennis van de materie, maar de vraag blijft natuurlijk of ze met die kennis een goed beleid of een puur groen beleid gaat voeren. Groen heeft een verstandige zet gedaan door de gemakkelijke schietschijf Kristof Calvo geen minister te maken.
Ook bij de PS zit er een kei van een kerel, Thomas Derminne, die het relancebeleid moet gaan voeren, heeft een Harvarddiploma op zak en heeft, op z’n minst in Wallonië, een goede reputatie bij de werkgevers.
We moeten dus toegeven dat er in deze regering een aantal mensen zitten waarmee je goed regeringswerk zou kunnen uitvoeren. Dat maakt natuurlijk het regeerakkoord op zich niet beter, maar een zwak akkoord en daarbij zwakke poppetjes zoals in Wilmès II is een totaal drama.
Wat mij ook is opgevallen, is dat de premier direct onder zich een staatssecretaris plaatst, bevoegd voor de begroting, met andere woorden, Alexander is zich goed bewust dat hij de vinger op de knip moet houden met deze linkse ploeg.
En wat de prijs voor de 16 betreft, die is vandaag ook duidelijk. Het ganse sociaal-economische beleid zit bij de socialisten en grotendeels bij de PS met als enige uitzondering Volksgezondheid, dat een cadeautje is van Magnette aan mateke Conner.
Hetgeen ook opvalt in deze nieuwe ploeg is de terugval van de MR. Het was evident dat deze partij die aan Franstalige kant een beetje alleenheerser was, veel zou verliezen, maar dat ze zo diep zouden vallen verbaast mij toch bijzonder sterk. Eén opmerkelijke naam, ze hebben zelfs een jobbeke gegeven aan Mathieu Michel, het broertje van het EU opperhoofd. De man gelijkt fysiek sterk op z’n grotere broer, maar of hij ook op andere vlakken erop gelijkt zullen we moeten ondervinden.
Sinterklaas heeft geen lekkers bij voor onze partij
Op de traditionele vraag of er in het voorbije jaar ook stoute kinderen waren, zegt de Sint steeds ‘neen’ behalve dit jaar. Geen cadeaus voor de N-VA, enkel de roede.
Het blijft een open vraag of het torpederen van paars-geel door Lachaert een blunder was of een georganiseerde samenzwering om de N-VA uit de federale regering te houden. Als ik de regeringsverklaring lees en de samenstelling van de nieuwe ploeg overloop, krijg ik toch wel het gevoel dat dit een ultieme aanval is op onze partij. Men wil aantonen dat men zonder ons een beter beleid kan voeren en op die manier kiezers kan terugwinnen.
En daar blijft het niet bij. Deze regering is zonder meer ook een aanval op het Vlaamse niveau. Zoals gezegd komt het ganse sociaal-economische beleid in handen van de PS, wat een ontzettende rem betekent op het beleid dat vastligt in het Vlaamse regeerakkoord. En daar stopt het niet bij. Energie zit bij groen en de kers op de taart is de Ecolo minister voor milieu, klimaat en green deal, onze bovenste beste mevrouw Khattabi. Kan u zich de clashes al inbeelden tussen deze dame en onze Zuhal Demir? Ik wel, en het zal niet lang duren.
Een onbetrouwbare Bart Somers, een weinig competente Wouter Beke, en een venijnig mannetje, Benjamin Dalle, die we nog wel beter zullen leren kennen, zijn geen garanties op een vlotte samenwerking binnen Vlareg.
Ik vrees dat Jan Jambon nog moeilijke tijden krijgt en dat de uitspraken van Bart De Wever bij ‘Gert late night’, die eerder komisch bedoeld waren, wel eens door de zeven regeringspartijtjes onderling zijn afgesproken en niet komisch bedoeld zijn, ‘wij maken ze kapot’.
Het wordt met andere woorden een beetje bang afwachten. De zwakke schakels in de nieuwe federale regering zijn groen en MR, de eersten indien ze te weinig pragmatisch en te veel ideologisch gaan handelen, de tweede wegens de explosieve persoonlijkheid van de voorzitter, G-L Bouchez.
We hebben het dus nog weinig in eigen hand en moeten hopen dat deze regering er zelf een knoeiboel van maakt, maar dat is een strategie die we ook vaak zien in het voetbal. Enkel kunnen hopen op het falen van de tegenstrever is zenuwslopend.
Dit artikel is een persoonlijke opinie van de schrijver en is geen officieel N-VA partijstandpunt.